We hadden hem al meer dan een jaar niet gezien, onze briljante maar vaak onnavolgbare Jasmin uit Bosnië-Herzegovina. Nu stond hij ineens weer voor onze neus en omhelsden we elkaar hartelijk.
Hij bleek een jaar in de gevangenis te hebben gezeten, onschuldig, zo verzekerde hij ons. Hij was nu een dag of 10 vrij en sliep in de opvang op de Stadsbrug. Zijn huis was hij in de tussentijd kwijtgeraakt omdat hij het niet meer kon betalen. Hij hoopt nog voor het einde van het jaar weer een woning te hebben.
Hij wil graag weg bij de Stadsbrug. Dat is dan wel opgeknapt, met mooie nieuwe toiletten en douches, maar het is er wel onrustig, met veel ruzies. Hij houdt zich daar buiten. Net als in de gevangenis, zegt hij. Daar speelde hij vooral gitaar. Vaak klonk er gebonk en gebons van andere gedetineerden die uit hun cel wilden . Dat gebruikte hij dan als ritme voor zijn gitaarspel. ‘Dat was muzikaal gordijn over de boosheid’, zegt hij.
Welkom terug Jasmin!